به گزارش مشرق، نجمه خدمتی، تیرانداز ملی‌پوش 18 ساله کشورمان با کسب نشان طلای تیراندازی تپانچه بادی 10 متر بانوان در بازی‌های آسیایی 2014 در اینچئون کره جنوبی نخستین ورزشکار طلایی ایران در این بازی‌ها لقب گرفت. وی همچنین به همراه نرگس امام‌قلی‌نژاد و الهه احمدی موفق به کسب نشان نقره تیمی بازی‌های آسیایی اینچئون را نیز به دست آورد. گفت‌وگوی وی را بخوانید:
چطور شد که وارد رشته تیراندازی شدید؟
حضور من در رشته تیراندازی کاملا اتفاقی بود و هیچ‌گاه گمان نمی‌کردم که در سطح حرفه‌ای به این ورزش بپردازم. مادر من دبیر ورزش بود و دوره‌های مربی‌گری رشته‌های والیبال، آمادگی جسمانی و تیراندازی را می‌گذراند. زمانی که برای گذراندن دوره تیراندازی به کلاس می‌رفت مرا نیز همراه خودش به کلاس‌ها می‌برد و همین موضوع باعث شد تا در 2 مسابقه در رده نونهالان شرکت کنم و مقام اول را به دست بیاورم. در آن زمان فکر نمی‌کردم حضورم در تیراندازی به صورت حرفه‌ای شود و روزی مدال طلای بازی‌های آسیایی را به دست بیاورم.
بعد از حضور در مسابقات نونهالان، چطور وارد تیم ملی شدید؟
مسابقات نونهالان و قهرمانی در این رقابت‌ها روند زندگی مرا تغییر داد. بعد از آن در مسابقات استانی شرکت کردم و از آنجا بود که استعدادم در این رشته مشخص شد و به صورت هدفمند این رشته را دنبال کردم. من بعدتر در المپیاد ورزشی کشور که آموزش و پروش آن را برگزار کرد، شرکت کردم و با فراز و نشیب‌های زیادی که در آن مسابقات وجود داشت قهرمان شدم. تفنگ من در این مسابقات خراب شد و مجبور شدم برای ادامه حضورم در مسابقات تفنگ قرض کنم اما با تمام این مشکلات باز هم قهرمان شدم.
چگونه به تیم ملی راهی راه پیدا کردید؟
بعد از قهرمانی در المپیاد دانش‌آموزان در مسابقات آزاد فدراسیون تیراندازی شرکت کردم. در آن مسابقات الهام هاشمی، سرمربی تیم ملی استعداد مرا کشف و از من دعوت کرد در اردوی تیم ملی شرکت کنم و از آنجا بود که در ترکیب تیم ملی حضور یافتم و خودم را ثابت کردم.
بعد از حضور در تیم ملی در چه مسابقاتی شرکت کردید و چه عنوان‌هایی را کسب کردید؟
در مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا در سال 2012 به مدال طلا دست یافتم. در این مسابقات، ایران 20 تیرانداز را اعزام کرد که من تنها مدال‌آور از کشورمان بودم. در سال 2013 نیز 6 مدال آسیایی به دست آوردم و 2 مدال دیگر نیز در آغاز سال 2014 در کارنامه خود ثبت کردم، البته موفق به کسب سهمیه المپیک نوجوانان نانجینگ نیز شدم اما به دلیل برخی مشکلات در عین شایستگی برای کسب مدال طلا، دستم از مدال دور ماند.
چه اتفاقاتی در نانجینگ افتاد که شما روی سکو نرفتید؟
در این مسابقات تفنگ من درست روز قبل از مسابقه به دستم رسید و مسئولان چینی در ترخیص اسلحه من مشکلاتی را ایجاد کردند و این موضوع استرس زیادی را به من وارد کرد. همچنین قوانین در خصوص تماشاگران تغییر کرده بود و آنها در دیدار فینال سر و صدای زیادی را ایجاد کردند که باعث شد تمرکز کافی نداشته باشم و در نهایت چهارم شدم. بعد از آن چند بازی دوستانه در نانجینگ برگزار کردیم و وقتی مربیان سایر کشورها تیراندازی مرا دیدند اعتراف کردند که حق من مدال طلای المپیک نوجوانان بود. بعد از آن هم در مسابقات جهانی در بخش انفرادی چهارم شدم و در تیمی نیز به مدال نقره دست یافتم و راهی بازی‌های آسیایی شدم.
به سراغ بازی‌های آسیایی برویم. فکر می‌کردی در این مسابقات به مدال طلا دست پیدا کنی؟
من تمام تلاشم را برای کسب این مدال انجام داده بودم و تمام اطرافیانم بر این باور بودند که می‌توانم خوش‌رنگ‌ترین مدال این بازی‌ها را از آن خود کنم، البته در این مسابقه حریفان سرسختی داشتم و تیرانداز کره‌ای مدال طلای المپیک را در کارنامه داشت با این حال با تمام وجود برای کسب این مدال تلاش کردم و خیلی خوشحالم که نخستین مدال طلای ایران را در این بازی‌ها به دست آوردم و پرچم ایران را در کره جنوبی برافراشته کردم.
پیش از پایان مسابقه فینال 3 نفر نخست این مسابقه مشخص شده بود و من می‌دانستم حتما روی سکو خواهم رفت ولی تا لحظه آخر مشخص نبود که چه کسی قهرمان می‌شود. از خوشحالی مردم ایران و برافراشته شدن پرچم 3 رنگ کشورم احساس غرور می‌کنم.
با توجه به سن کم‌تان شانس زیادی برای موفقیت در المپیک دارید و می‌توانید چندین دوره این مسابقات را تجربه کنید. برای المپیک ریودوژانیرو و کسب سهمیه ورودی این بازی‌ها هم برنامه‌ای دارید؟
با توجه به اینکه استقبال خوبی در استان از من صورت گرفت و همچنین حمایت مردم، مسئولان و رسانه‌ها برای من این تعهد را ایجاد کرده که حتما سهیمه المپیک را بگیرم. در بازی‌های آسیایی تیراندازان بزرگی با من رقابت کردند و کسانی بودند که در المپیک عنوان‌دار بودند به علاوه من در این مسیر افراد بزرگی را در کنار خود دارم و مطمئنا از تجربیات آنها استفاده می‌کنم و اگر این روند را ادامه دهم و دغدغه‌ها کمتر شود، نتایج خوبی را برای ایران به دست خواهم آورد.
فکر نمی‌کنید حضور در ورزش حرفه‌ای ممکن است شما را از تحصیل دور کند؟
خیر. از بهمن ماه امسال در رشته تربیت بدنی تحصیل خود را در دانشگاه بیرجند آغاز می‌کنم، البته شرایط حضور من در دانشگاه تهران هم فراهم بود اما می‌خواستم در درجه اول در کنار خانواده باشم، چون حضورم در اردوها باعث شده تا کمتر در کنار آنها باشم، ضمن اینکه مسئولان دانشگاه بیرجند قول مساعدت به من داده‌اند تا حضور همزمانم در دانشگاه و اردوها مشکل ساز نشود و آنها حمایتم کنند.
چطور شد که وارد رشته تیراندازی شدید؟
حضور من در رشته تیراندازی کاملا اتفاقی بود و هیچ‌گاه گمان نمی‌کردم که در سطح حرفه‌ای به این ورزش بپردازم. مادر من دبیر ورزش بود و دوره‌های مربی‌گری رشته‌های والیبال، آمادگی جسمانی و تیراندازی را می‌گذراند. زمانی که برای گذراندن دوره تیراندازی به کلاس می‌رفت مرا نیز همراه خودش به کلاس‌ها می‌برد و همین موضوع باعث شد تا در 2 مسابقه در رده نونهالان شرکت کنم و مقام اول را به دست بیاورم. در آن زمان فکر نمی‌کردم حضورم در تیراندازی به صورت حرفه‌ای شود و روزی مدال طلای بازی‌های آسیایی را به دست بیاورم.
بعد از حضور در مسابقات نونهالان، چطور وارد تیم ملی شدید؟
مسابقات نونهالان و قهرمانی در این رقابت‌ها روند زندگی مرا تغییر داد. بعد از آن در مسابقات استانی شرکت کردم و از آنجا بود که استعدادم در این رشته مشخص شد و به صورت هدفمند این رشته را دنبال کردم. من بعدتر در المپیاد ورزشی کشور که آموزش و پروش آن را برگزار کرد، شرکت کردم و با فراز و نشیب‌های زیادی که در آن مسابقات وجود داشت قهرمان شدم. تفنگ من در این مسابقات خراب شد و مجبور شدم برای ادامه حضورم در مسابقات تفنگ قرض کنم اما با تمام این مشکلات باز هم قهرمان شدم.
چگونه به تیم ملی راهی راه پیدا کردید؟
بعد از قهرمانی در المپیاد دانش‌آموزان در مسابقات آزاد فدراسیون تیراندازی شرکت کردم. در آن مسابقات الهام هاشمی، سرمربی تیم ملی استعداد مرا کشف و از من دعوت کرد در اردوی تیم ملی شرکت کنم و از آنجا بود که در ترکیب تیم ملی حضور یافتم و خودم را ثابت کردم.
بعد از حضور در تیم ملی در چه مسابقاتی شرکت کردید و چه عنوان‌هایی را کسب کردید؟
در مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا در سال 2012 به مدال طلا دست یافتم. در این مسابقات، ایران 20 تیرانداز را اعزام کرد که من تنها مدال‌آور از کشورمان بودم. در سال 2013 نیز 6 مدال آسیایی به دست آوردم و 2 مدال دیگر نیز در آغاز سال 2014 در کارنامه خود ثبت کردم، البته موفق به کسب سهمیه المپیک نوجوانان نانجینگ نیز شدم اما به دلیل برخی مشکلات در عین شایستگی برای کسب مدال طلا، دستم از مدال دور ماند.
چه اتفاقاتی در نانجینگ افتاد که شما روی سکو نرفتید؟
در این مسابقات تفنگ من درست روز قبل از مسابقه به دستم رسید و مسئولان چینی در ترخیص اسلحه من مشکلاتی را ایجاد کردند و این موضوع استرس زیادی را به من وارد کرد. همچنین قوانین در خصوص تماشاگران تغییر کرده بود و آنها در دیدار فینال سر و صدای زیادی را ایجاد کردند که باعث شد تمرکز کافی نداشته باشم و در نهایت چهارم شدم. بعد از آن چند بازی دوستانه در نانجینگ برگزار کردیم و وقتی مربیان سایر کشورها تیراندازی مرا دیدند اعتراف کردند که حق من مدال طلای المپیک نوجوانان بود. بعد از آن هم در مسابقات جهانی در بخش انفرادی چهارم شدم و در تیمی نیز به مدال نقره دست یافتم و راهی بازی‌های آسیایی شدم.
به سراغ بازی‌های آسیایی برویم. فکر می‌کردی در این مسابقات به مدال طلا دست پیدا کنی؟
من تمام تلاشم را برای کسب این مدال انجام داده بودم و تمام اطرافیانم بر این باور بودند که می‌توانم خوش‌رنگ‌ترین مدال این بازی‌ها را از آن خود کنم، البته در این مسابقه حریفان سرسختی داشتم و تیرانداز کره‌ای مدال طلای المپیک را در کارنامه داشت با این حال با تمام وجود برای کسب این مدال تلاش کردم و خیلی خوشحالم که نخستین مدال طلای ایران را در این بازی‌ها به دست آوردم و پرچم ایران را در کره جنوبی برافراشته کردم.
پیش از پایان مسابقه فینال 3 نفر نخست این مسابقه مشخص شده بود و من می‌دانستم حتما روی سکو خواهم رفت ولی تا لحظه آخر مشخص نبود که چه کسی قهرمان می‌شود. از خوشحالی مردم ایران و برافراشته شدن پرچم 3 رنگ کشورم احساس غرور می‌کنم.
با توجه به سن کم‌تان شانس زیادی برای موفقیت در المپیک دارید و می‌توانید چندین دوره این مسابقات را تجربه کنید. برای المپیک ریودوژانیرو و کسب سهمیه ورودی این بازی‌ها هم برنامه‌ای دارید؟
با توجه به اینکه استقبال خوبی در استان از من صورت گرفت و همچنین حمایت مردم، مسئولان و رسانه‌ها برای من این تعهد را ایجاد کرده که حتما سهیمه المپیک را بگیرم. در بازی‌های آسیایی تیراندازان بزرگی با من رقابت کردند و کسانی بودند که در المپیک عنوان‌دار بودند به علاوه من در این مسیر افراد بزرگی را در کنار خود دارم و مطمئنا از تجربیات آنها استفاده می‌کنم و اگر این روند را ادامه دهم و دغدغه‌ها کمتر شود، نتایج خوبی را برای ایران به دست خواهم آورد.
فکر نمی‌کنید حضور در ورزش حرفه‌ای ممکن است شما را از تحصیل دور کند؟
خیر. از بهمن ماه امسال در رشته تربیت بدنی تحصیل خود را در دانشگاه بیرجند آغاز می‌کنم، البته شرایط حضور من در دانشگاه تهران هم فراهم بود اما می‌خواستم در درجه اول در کنار خانواده باشم، چون حضورم در اردوها باعث شده تا کمتر در کنار آنها باشم، ضمن اینکه مسئولان دانشگاه بیرجند قول مساعدت به من داده‌اند تا حضور همزمانم در دانشگاه و اردوها مشکل ساز نشود و آنها حمایتم کنند.
